De verslaggever appte:  "kun je zondag mee naar de Lektocht om een actiefoto te maken van de deelnemer met badmutsnummer D815 ?" Mijn deelnemer gaat de 6 km tussen Beusichem en Culemborg zwemmen. 

Dus op zondag op de fiets naar Culemborg om bij de finish fotografisch toe te slaan. Voorbereiding via de deelnemerslijst op internet leerde me dat de D van 815 voor Dames stond en dat alle dames met een 800 startnummer herkenbaar waren aan de roze kleur van de badmuts. Ik had nog nooit zwemmen, en al helemaal geen open water zwemmen, gefotografeerd. Gelukkig had ik een uurtje de tijd om te wennen. Onze deelneemster had in het voorgesprek met de verslaggever al aangegeven dat we na de binnenkomst van wedstrijdzwemmer nummer 1 best nog een uurtje koffie konden gaan drinken voordat zij, in overigens een prima persoonlijke tijd, de finishplaat aan zou tikken. Het viel me al snel op dat het zo goed als onmogelijk bleek te zijn om een aankomende zwemmer in het opspattende wilde water te identificeren. De fel roze zwemcap zou voor mij een mooi herkenningspunt moeten zijn behalve als tientallen zwemsters op die manier getooid zijn. Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik uiteindelijk een actiefoto heb van onze beoogde artikelhoofdpersoon? Ook de talrijke aankomst registrerende officials op de kade konden me de gouden tip niet geven. Er was maar één oplossing. Alle aankomende roze badmutsen proberen vast te leggen en hopen dat onze deelneemster er bij zou zitten. Dat leverde een aardige set roze badmutsen op en af en toe enige teleurstelling: bijvoorbeeld toen ik tevreden met een foto constateerde dat het hier nummer 816 betrof in plaats van 815. Toen Evelien met mutsnummer 815 aantikte riepen de verslaggever en ik in koor: dit is ze. Enkele momenten daarvoor had ik op goed roze geluk het plaatje gemaakt wat bij het artikel paste. En geloof me maar het is echt nummer 815.      

Bekijk het AD artikel klik hier

Enkele foto's van de lektocht met nadruk op roze badmutsen klik hier